Korkuları Esir Almıştı Akıllarını

Pencerelerinden alev fışkıran
köşke bakarak
İki çocuk çocuk gülüyordu
kasıklarını tutarak
El ele tutuşup yürüdüler karanlık sokaklara
‘Çak adamım! ’ deyip
Ellerini birbirine vurarak..

Sokaktaki her pencereden
Karanlıkta
Kurt gözleri gibi ışıl ışıl
Bakanlar vardı korkarak
Yarı aralık perdelerden

Ve
Bir gün sonra:
Her bir kapıda
Bir kara kara köpek havlıyordu zincirsiz
Yeri göğü yırtarak

Üç günün sonunda
Üç adam boyu surlar yükseldi bahçelerinden
Kin dediler
Kana kan
İntkam dediler
Kayalardan duvarlar çektiler yüreklerine
Korkuları esir almıştı akıllarını
Bir kere sormadılar: Neden?

Bir kere sorsalardı
Belki çiçekler fışkıracaktı yerden
Bir kere sorsalardı, bir kere
Belki de yıldızlar yağacaktı göklerden

Kova kova kin döktüler biriktirdiklerine
Sermayelerine vicdanları köle
Vicdanları kör nefislerine
Kinleri korkuları esir almıştı akıllarını
Bu günü kurban ettiler düne
Bir kere sormadılar bir kere
Edebi erdemi katmış da önüne
Akmaya devam ediyor bu kanlı dere
İnsanlığın kör paraya satıldığı yere

Pencerelerinden alev fışkıran
köşklere bakarak
Gün yüzü görmemiş çocuklar gülüyordu
kasıklarını tutarak
Sürü sürü yürüdüler karanlık sokaklara doğru
“Çak adamım! “ deyip,
ellerini birbirlerine vurarak.

Mahmut Nazik 04 10 2012 Mersin