Çevresine korku yayan birisi,
Bozkır’a dikilmiş,
Ağaca benzer.
Hayat’ı ömrü,
Baharı görmeden,
Son baharı duymadan geçer.
Yazın yaprakları dökülür,
Yağışta kökleri sökülür.
Ya yıldırım düşer tepesine,
Ya da kurban gider,
Çobanların ateşine.
Sonun da sağ kalırsa,
Gıcır gıcır keser biri,
Odun yapıp yakar biri,
Tahta olmak bile nasip olmadan,
Külünü savurup atar biri.
Çevresine sevgi yayan birisi,
Kaynak suyu gibi,
Çölde kuyu gibi,
Özlenip durur.
Susayınca yudum yudum içersin,
Ürün alır adım adım biçersin.
Sonun da bir de,
Su gibi aziz ol dersin.
Hasan Arpacı,2020,Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 29.10.2020 08:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!