Korku ve ceza ve suç Şiiri - Cevat Çeştepe

korku:
yanaklarından aşağı lavlar süzülürken
bilekleri ince bir dağ çiçeği keser yolunu.
rengi solgun, bakışları ürkek ve korkulu.
yangın kavurmaya başlamıştır hayat yollarını.
sonrası çığlıksız ve yarınsızlıktır.
gözlerinin güneş ışığından
bir daha hiç kamaşmamasıdır.

ve;
bu saatte daha yanmamıştır şehrin ışıkları
kolluk kuvvetleri vardiya değişimindedir.
kepenkler aşağıya çekerken eteklerini
daha çok açılır ve çırılçıplak kalırlar.
bütün vanalar ise hala kapalıdır
sokaklar dar ve geçit vermez sancılı,
yanan bir kibrit çöpü ama patlayan volkandır.
yanaklarından aşağı süzülen lavlar
işte bu volkandan doğmadır.

ceza:
nasıl biter dağ çiçeğinin kokuları
elinden gelip de yakamazsan bütün dağları.
ama bitecek bir şeyler de elbet vardır.
bunlar kızgın lav gibi akan gözyaşlarıdır.
yarın bir başka dağ çiçeğinin yanaklarından
gene bir volkanın lavları akacaktır
bir kibritle patlamanın hemen ardından.

sokak ışıkları hala yanmamış
ve vanalar kapalı olacaktır.
sadece kepenkler kapanır gibi yapacak
ama açılan eteklerle çırılçıplak kalacaktır.
bacaklarının arasından
adı suç olan
karanlık yaratıklar fırlayacaktır.