Bilmece gibi karmaşık, karanlık dünyada,
Korku ve cehaletin gölgesinde kaybolanlar var.
Bakışları donmuş, yürekleri sıkıntı içinde,
Bir sessiz çığlık yükselir, umutsuzlukla sarılanlar arasında.
Korku, zihinleri sarmış bir zehir gibi yayılır,
Bilinmezlikle örülü duvarlar örerek insanları esir alır.
Bir adım atmaktan çekinir, geriler adım adım,
Karanlık düşüncelerin karanlık oyunlarına kapılır.
Cehaletin kör perdesi, gerçeklerin üzerine örtülür,
Işığın girdiği yerde, umutlar yeşerir diye bekler.
Ama karanlıkta saklanan cehalet, kalpleri karartır,
Birlikte yanıt bulmak yerine ayrılığa düşürür insanları.
Bilgisizlikle yoğrulmuş bir dünya, korkunun kol gezdiği yer,
Birbirine yabancılaşmış ruhlar, bir arada ama yalnız.
Gözleri kör eden korku, düşleri bürüyen cehalet,
Birbirine zincirlenmiş iki zorbalık, insanlığın umudunu çalar.
Ama her karanlıkta bir ışık vardır,
Her sessiz çığlıkta bir isyan fısıltısı saklıdır.
Korkuya meydan okuyan yürekler var olduğu sürece,
Cehaletin gölgesi dağılır, gerçeklerle aydınlanır dünya.
Bir adım atalım korkunun karşısında cesaretle,
Bilgiyle, sevgiyle, anlayışla donanalım her an.
Cehaletin karanlığına meydan okuyalım birlikte,
Korkunun sessiz çığlığını susturalım sonsuza dek.
Korku ve cehalet, insanlığı esir alabilir,
Ama bilgi ve cesaret, özgürlüğün anahtarıdır.
Kendimize ve birbirimize inanalım her zaman,
Korkunun sessiz çığlığını bastıralım, aydınlığa yürüyelim cancan.
Unutmayalım ki korku ve cehalet sadece birer gölgedir,
Gerçek güç, bilinçli ve aydınlık bir zihinle gelir.
Korkunun sessiz çığlığını susturmak için,
Bilgiyle donanalım, sevgiyle örülen dünyaya adım atalım hep birlikte.
Kayıt Tarihi : 4.7.2023 03:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!