Korku üçlemesi : iki . . .
“Yoldaşlar., ölürsem o günden önce yani”
. ,
hürriyet tepesine tırmanırken., dilimde bütün zafer marşları
birden sırtımın orta yerine girer., tank mermisi gibi bir sancı...
oysa bileğimdeki her zincir., birer karanfil açmıştı yüreğimde
ve zafer en masum çocuk uçurtmasıydı., göz bebeklerimde…
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta