Korku üçlemesi : iki . . .
“Yoldaşlar., ölürsem o günden önce yani”
. ,
hürriyet tepesine tırmanırken., dilimde bütün zafer marşları
birden sırtımın orta yerine girer., tank mermisi gibi bir sancı...
oysa bileğimdeki her zincir., birer karanfil açmıştı yüreğimde
ve zafer en masum çocuk uçurtmasıydı., göz bebeklerimde…
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta