Korku Çocuklarla Büyümüş

Sen eski Eridu nın şehir'i
başka diyarda ararım / Enlil
sen Akad'ın kralı ol
ben masalların şehir'i / Babil
sen eski şehir'in ışkıyası / Dilok

sevdiğimin umudu / Amed
hiç unutamadığım toprağım / Mereş
sana sevdam derin
yoksa kalem mi yazar
bu gördüğün kırık dökük / hüzün

Nemrut'un yükseğine çıksam
kaldır beni oradan bir nefes
sonra bir göz Dicle - Fırat
Kobra yılanı gibi

birde Mezobotamya olsun
O toprağı bir kerede olsa.
seyredeyim doya doya
güneşin doğuşu-batışı gibi

orada seni görsem
dört nala gitti / Düldül

Zagros a kalktı yol uzun
düşleyeceksin sabahı
Şirin Ferhat 'ın düşü
Dicle Fırat'ın sularına
kapılıp gideceksin
var olma sevdasına

toprak dedikçe vatan
gülümsemek arşa reber

tarihin yıldızlı mavzeri
sarmış tüm evreni
korku çocuklarla büyümüş
bu toprağın Cevheri / Agit

dört parçadan aldım
ben bu yarayı / ülkem
merhem mi olacak
sularına gömüldüğüm toprağım

15.02.10-Karataş