Korku, yalnızlık, ölüm...
Birbirine kenetlenmiş üç acımasız gerçek.
Kiminin gölgesinde yaşarız, kiminin kollarında.
Bir ürperti, bir hüzün, bir veda...
Korku...
Sonsuz karanlıkta kaybolan sesimiz,
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta