Korku Şiiri - Spindar Dilsozi

Mutluluğun verdiği korkuydu içimi kemiren
Aklımdaki bu tedirginlik
Kalbimdeki bu hissizlik
Mutluluğun verdiği korkuydu
Aklım ve kalbim yoksundu umuttan
Beni hayatta tutan neydi bilmiyorum
Ne kalmıştı benden geriye
Yürüyen bir beden , yaşayan bir ruh!
Hayatın verdiği umut ışığı yok
İnsanın aldığı sevgi yok
Sırtını dönmüş güneş
Kara gecelerde yaşıyoruz
Göz gözü görmüyor
İnsan insanı tanımıyor
Yaşayabilmek sadece yaşayabilmek…
Bütün bu adanmışlık
Bütün bu çaresizlik yaşayabilmek için sadece