Korku Şiiri - Caner Erol

Nefesinin sıcaklığı yakarak iner boğazımdan.
Sana doğru dönerim,
Dalarım gözlerinin deryasına,
Uzun uzun, doya doya.
Ağzımdan çıkar kelimeler,
Sadece seni ve beni ilgilendiren.
Sonsuz zamanın ve mekanın önemini yitirdiği,
Sadece seninle kaldığım saatlerdi.
Bir kez daha sayıyorum,
Gideceğin zamana kalan öldürücü vakitleri.
Güneş batar, dalgalar gönlüme vurur,
Aşındırır, ezer geçer.
Elini daha sıkı tutarım,
Gözlerine bir kez daha dalarım.
Öyle korkarım,
Dünyanın ve insanın her halinden.
Nedenimdin sen,
Sonuçların can yakıcılığı hesap defterimde geçmemişti.
Beynimi uyuşturan bu acı,
Nefeslerimi kesen bu suskunluk.
Sesini unutmanın çaresizliği,
Sanki sen de ölmüşsün gibi.
Oysa ki toprağını avucuma almak,
Bu kadar acı vermezdi.