İnsanlar değil,gece korkuyor insandan.Her yerde bir figan,küfürler deliyor izzetinefsi.Kaç can ölüme tutsaklığı yaşıyor,kaç el giriyor mazlumun koynuna ve kaç göz bakıyor uykudayken bile karanlığa.Islanmış çarşaflarda ölü ceninler dönüp bakıyor Tanrı'ya..Tanrı ağlıyor utancından...Asyacan Nermin Devrimci...
Nermin DevrimciKayıt Tarihi : 13.7.2013 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!