Korku Şiiri - Ahmet Özdemir

Hani onca çiçek arasından,
Birisi çıkar da “Ben” der gibi,
Bahar bahar sana bakar
Bakışlarını ondan alamazsın,
Karmaşık duygulardır,
Gözlerinden yüreğine doğru akar
İlgi odağın olur kaçamazsın
-“Önce ilgi duymuştum sana! ”

O ki, artık senin için özeldir
“Çiçek dalında güzeldir”
Koparmaya kıyamazsın
Çekingen, ürkek, çocuksu,
Koklamak isteği ile dolarsın,
Doyasıya, dokunmak öpmek arzusu,
-“Sonra, arzular olmuştum seni”

Yoktur rengin önemi, ondan yansısın yeter ki,
Yeter ki onun olsun kokusu
Yapmacıklardan uzak mı uzak,
Aynı mekan ve zamanda yaşamak,
Yanında olmaktan hoşlanırsın kuşkusuz,
-“Kuşkusuz hoşlanıyordum senden.”

Varsın, kimi öyle, kimi böyle görsün
Senin çiçeğindir o, o ki sevgilindir hem,
Gözünde güzellerden güzeldir her dem.
Yeni açmış goncadır bakmaya doyamadığın,
Engelleri aşıp ona eresin gelir,
Yaprağını dikenini sevesin gelir,
-“Galiba seviyorum seni güzel çiçek”

Cazibe vardır, yer çekiminden güçlü,
Gizemli ışıktır pervanesi olduğun,
Yırtar kalbini, kanatır,
Kadife okşayışı sanırsın, diken değil.
Eğer aşk dedikleri bir zehirli çiçekse,
Zehrini, derman niyetine içersin.
-“Sana aşık olmaktan korkuyorum.
Biliyorum korkunun ecele faydası yok,
elverir ki bu rüya olmasın”