Henüz günışığı görmemişken,tutar biri elinden,
Aydınlığa götüreceğim diye;
Sen ışığı beklerken o,alır götürür
Yalnızlığın en karanlık köşesine.
Derken biri daha çıkar karşına,
Belki bu sefer diye umutlanırken kalırsın yapayalnız,
Tek başına.
Bir daha tutamazsın hiçkimsenin elinden,
Diğer elini bile tutmaktan korkarak.
Kayıt Tarihi : 27.10.2005 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!