Ne badireler atlattım
Ne zor,
Ne kötü günler gördüm
Kiminde çocuk
Kiminde delikanlı
Kiminde yetişkin bir erkektim
Şimdi ise bir babayım
Gün geldi karanlıktı, korktum çocuklukta
Gün geldi dayak yedim, korktum meydanlarda
Gün geldi saatlerce kovaladılar, korktum gece yarılarında
Gün geldi hastane önünde bekledim, korktum sevdiğim içerde diye
Jopların arasından da sıyrıldığım oldu
Bıçakların, satırların arasından da
Korktum, az ya da çok korktum
Ama gel gör ki kızım
Hiç birinde sende olduğu kadar korkmadım
Sen titredikçe yüreğimde depremler başladı
Dokundukça ellerimin arasından kaydı bedenin
Sesin kulaklarımda kesik kesik yankılanırken
Gece hiç bu kadar sancılı olmamıştı hayatımda
Bir şey yokmuş gibi davranmaya çalışırken sen
Gözlerinde gördüm korkudan paniklemeni
Sarılıp boynuma öpüşün yanaklarımdan
Ne var ne yoksa alıp gitti o an'ımdan
Korktum,
Sana bir şey olacak diye
Öyle çok korktum ki
Hayatımda ilk kez bu kadar çok korktum.
Manavgat / 28.12.2012
Serkan KaralarKayıt Tarihi : 6.1.2013 10:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Karalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/06/korktum-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!