KORKSAM,ÖLÜRDÜM
Aşkıma aç ve susuzum,
Üzerimdeki ceket kadar suçsuzumda,
Gösterdiği koltuk yalancı şahitlerin sığınağı,
Gavurun gözünde kurulmuş rahipsiz tapınağı,
Tanınmazların kaypaklığı durur saat kenarında.
Çarmıh dizili yol ortasında eyvallahsız yürürüm.
Rastlarım soysuza, çift başlıdır görürüm.
Atarım kokuşmuş bedenine, yırttığım sicilini.
Bir el kırdığında mürekkepli kalebi, korkma !
Korksam,ölürdüm.
Songül Canbaz Kaya
27 Şubat 2025
Kayıt Tarihi : 27.2.2025 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!