Korkmuyorum Korkmaktan

KORKMUYORUM KORKMAKTAN

Ve korkmuyorum, korkmaktan
Acı çekmekten
Yenilmekten
Tekrar tekrar sevdalanmaktan
Korkmuyorum, kavuşamamaktan

Kırılan umutlardan
Kaybolan işlerden
Biteviye tükenmekten
Kırılan gururumsa,
Kaybolmuyor ya
Onurum
Kötü şiirimden
Tekrar tekrar yazmaktan
Sonsuz kadar reddedilmekten
Korkmuyorum
Direncimden,
Yaşama sevincimden
İyi niyetimden
Yine de kaybetmekten
Korkmuyorum biteviye çalışmaktan

Hep aynı soruyu yinelemekten
Hep aynı şarkıyı söylemekten
Çiçeği böceği
Fabrika dumanını sevmekten
Bununla kalsa
Renge sevdalıyım ben
Güzele sevdalıyım ben
Tüm ressamlara,
Sevdalıyım ben
Korkmuyorum korkmaktan
Güzel bir renge bakarken
Bir de şiir söylesem

Neyi atladık
Neyi anımsadık
Ne kadar ilerledik
Ne kadar geri saydık
Korkmuyorum,
Korkmaktan anladık
Ve korkmuyorum insan olmaktan
Ve sevmekten
O hüznü çıkar al şiirim
Bir mutlu gülümsemeye,
Mutlu bir pırıltıya dönüş
İşte o zaman
Yazmaktan da korkmayacağım

Mideme saplanan şu sancıdan
Dizimdeki sızıdan
Göz kenarlarıma
Konak kurmuş çizgilerden
Koparıp atılası
Şu dilimden
Korkmuyorum korkmaktan

Böyle şiir mi?
Böyle şair mi?
Olur mu?
Demenizden
Ha şunu bilesiniz
Korkmuyorum korkmaktan
Ve de yazmaktan...

JALE KESKİNKILIÇ
1987