bir deniz türküsü sanma sakın.
sancaktan gelip de saçlarını
açlığın nefesi gibi okşarken,
bırakıp da giden., darmadağın.
albatros kanatlarından üstüne düşen gölge,
güneşin senden sakladığı aydınlıktır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
