Aldığın nefes bile zor gelir bazen
Dersin ki bitsin dursun zaman
Son bulsun hayat
Sorgularsın varlığını isyan edersin
Bakarsın ardına, tam da göremezsin ya
Çünkü karanlık hatta zifiri karanlık
Bir ışık ararsın, zaman geçtikçe anlarsın ki
Işık geride değil ileride
Ne yapmalısın alıştığın yolu mu seçmeli
Yoksa umuda cesaret mi etmeli
Karar ver artık, artık adım atmalısın
Yeniliğe tazeliğe yeniden yeşermeye
Hadi ama var mısın?
Zambak kokusunu özlemedin mi?
Sıkılmadın mı kasvetten
Perdelerini kaldır bırak görsünler içeriyi
Daha fazla ne kadar acıyabilir ki
Ulaş artık maviliklere
Çakıl taşları batsın ayağına bırak
Yürü artık hayallerine
Korkma bu kadar
Küçük bir kız çocuğu değilsin artık
Bak gökyüzüne bahar yakın
Yağmur da ıslanmaya az kaldı…
Kayıt Tarihi : 22.1.2022 16:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Toprak 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/22/korkma-bu-kadar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!