Korkarsa Şaşmam Şiiri - Mehmet Yaş

Yirminci yüz yılın son çeyreğinde,
Kardeş, kardeşinden korkarsa şaşmam.
Aç kurt, saf kuzuya şans dileğinde,
Diriler leşinden korkarsa şaşmam.

Nasıl özlemem ki, eski çağları;
Eriyor şu yüreğimin yağları;
Çökmüş ailenin milli bağları,
Kocası eşinden korkarsa şaşmam.

Ne vurulan belli, ne de vurduran;
Her gün biraz daha artar kuduran..
Evvel bir fermanla şahı susturan,
Asrın gebeşinden korkarsa şaşmam.

Kim kışkırttı bilmem bu çocukları,
Silahlar, mermiler oyuncakları..
Mevcut anarşinin dal kavukları,
Sonun gelişinden korkarsa şaşmam.

Töre küllenirse Yurt ocağında,
Duyduğun feryattır, duyacağın da..
YAŞ der; kısacası uzay çağında,
Evren güneşinden korkarsa şaşmam.

12.01.1977