Elbet biliyorum, ne mucize bir lütuftur seni nefessizce öpmek
Gökyüzünde yürümektir, miski amber kokunu içime çekmek
Biliyorum, gülistanda kaybolmaktır ellerimi saçlarında yitirmek
Ummana atlas yelken açmaktır biliyorum ipek tenini sevmek
Elbet bilirim, bilirim de korkarım mucizelerden
Ya cennetten kovulmaktır seninle sevişmek ya cennete girmek
Bilirim de korkarım, belki seni kaybetmemdir tenine el sürmek…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta