Korkarım Şiiri - Veysel Şimşek

Madem ki gelmişim ben bu dünyaya,
Yok olsun yalanlar nedendr niye,
Hiç demem ki aka karadır diye,
Kuldan değil ben Allah'tan korkarım.

Gün doğar gün batar bir gün misali,
Doğrulukla dürüstlüğün yoktur emsali,
Alnım açık yüzüm ak olmam tasalı,
Dilden değil ben Allah'tan korkarım.

Yalana yalanacıya olmam misafir,
Halden bilmez sözden anlamaz kafir,
Babamda olsa yalancı gözümde sıfır,
Sonu uçurumlu yoldan korkarım.

Yalan söyleyende söylemeyende,
Hep aynı yoldan gider bir günde,
Bize ömür biçer yarında dünde,
Ölüm var ölümlü yoldan korkarım.

Ben insanda korkmam sözüm ağırdır,
Yola gelmez her an her yerde vardır,
Kabir ile beyaz kefinim dardır,
Kabir azabından saldan korkarım.

İstersen dünyanın ol padişahı,
Ben bir kulum unutmam ki Allah'ı,
Sakınırım asla almam günahı,
Yalanlı,yeminli dilden korkarım.

Veysel der ki; Çok yaşadım çok gördüm,
Yalana yalancıya sızlanıp durdum,
Çünkü ben gerçeğin farkına vardım,
Kuldan değil ben Allah'tan korkarım.