Korkardın Karanlıktan.

Yağmur havası esiyor,
Serin bir esinti yüzümde,
Yine topladın bulutları,
Bu,yalnız başıma,
Nisan ayındayız ya,
Sağnaklar boşalttın birden.

Gece yine kabus doluydu,
Uykularım bile boş,
Rüya bile göremez oldum,
Oturdum yatağımın ortasına,
Sol kolum uyuşmuş,
Sağ kolumsa yok yerinde.

Sahi sen hep,
Sol yanımda yatardın?
Sağ kolumla seni sarıp,
Kendime çekerdim,
Ne kadar hoşuna gider di?
Saçlarını okşamam,
Mavi gözlerine dalmam,
Ve ardından isteklice senin,
Kiraz dudaklarını öpmem.
Hele o teninin kokusu yok mu?
Çekerdim ciğerlerime,boğulurcasına,
Ne de güzel kokardın?
Sağ elim boş durmaz,
Güzel teninde gezerdi.

Ama bu sabah,
Kör olası sol kolum,
Sen yoksun,yine uyuşmuş,
Sağ kolumsa seninle,
Beni terk edip gitmiş.

Şimdi yanımda olsan,
Ya da ben senin yanında,
Yine sever miydin beni?
Boynuma atılıp kollarını,
Dolar mıydın istekle?
Beline sarılmamı isteyip,
Öpüşür müydük özlemle?
Eskiden olduğu gibi.

Benimle sevişirken,
Işıkları yakardın,
Korkardın karanlıktan,
O yüzden sen giderken,
Güneşi verdim sana,
Bir bardak su döktüm ardından,
Sen giderken uzaklara.