Korkak Şiiri - Melih Coşkun

korkağın tekiyim belki
kırlmış olduğumdan daha da fazla kırılabileceğimi düşünüyorum hala.
teşekkür mü etmeli yoksa küfür mü hala bilemiyorum
şu kağıt kesiği hayata,
32 yaşımda bana, acısından başka hiçbir bokunu yaşatmayan aşk denen şu illete...
bir tek kelimelere minnet ediyorum artık tek başımalığımı hayallerimle çarpıp çoğaltan
ve bu dünya denen cehennemi
cennet kılabilmek için uğraşan
ateş yürekli çocuklarına

kaybedeceği çok olanın
sevecek ne çok şeyi var
belki sırf bu yüzden yaşıyorum hala
İspanya'da kör bir müzisyenin gitarından süzülen o ezgiyi dinleyebildiğim için
bu siyah beyaz dünyanın anlamsızlığını kendi renkleriyle boıyayan Frida'nın aşkı düştüğü için ezilen halkların imgelemine
"saman sarısı"nı
"akarsuya bırakılan mektup"u
"kürk mantolu madonna"yı okuyabildiğim için bu dünyada...