korkak
kurutulmuş lokmalar yutulmuş soluklar
ve çözülmüş sevginin inceden düğmeleri
korkak, bir yaprak düştü bir yanıma
öyle üşüştü caddeye de üşüştü çingeneler
gençten bir şimşek çaktı şakağıma
bundan böyle onulamaz yareler
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta