Korkacak Bir Şey Yok

her kapıdan girilmez içeri değil mi?

kapının arkasında olanı hiç bilmeden içeri girebilmeyi göze almaktır AŞK....
çok büyük kapılar düşündürürken öldürür.......

büyük derken macera diye başlayan yolların
uçurum kenarlarıyla dalga geçmesi zamanları kurcalar aklımı....

mantığım yüreğime çelme atar,
döver beni sevgiler kırmadığım kapılar için.....

saçmalama der gözlerim aklımdan daha çılgın.....

aklımı kapılarda bırakırım,
arkasındaki çiçeklerin kokusu hoştur baharlarda.....

kış kış desem gelmez mi yağmurlar ?

gelene kadar kapıya gözlerim görme yetisini kaybeder aklım gibi,
kafayı çarpınca öğrendim AŞK'ın taş duvarlarında kukla oynatmayı.....

iyi mi kötü mü bu şimdi?
göz kör,
kulak sağır,
akıl gitmiş ağır ağır,
yürekte de dayanılmaz bir ağrı.....

hak etmişse sevgiyi kalbim neden kalsın ki karanlıkta?

toz pembelikde kalsa derdin her şey,
yıllar geçse,
çoluk çocuk karışsa bedenlerdeki terlerde,
ve
bitmese AŞK.....

bitmez mi ?

pembeliğine fikirim hem de,
tozuna alışmaz yüreğim kirliyse,
sevgi tozu acısını azaltır mı bir varmış bir yokmuşların ?

sevgiyi hep pembeler alıyor,
bütün siyahlıklar tozuna dumanını katıyor AŞK'ların......

bazı kapılar vardır ki çalmak gerekir açılacağını bile bilmeden....

çalmak girmek anlamına gelmez nasılsa,
korkacak bir şey yok.....