Korkabilmek Şiiri - Recep Uğur Özdemir

Korkabilmek gecenin karanlığının ayı boğduğu anda bile.
Yaşamı kavrarken ellerim habersiz,
Yalanlar söylerken kendi kendime.
Suskunluğum senden değil korkmassan eğer;
Korkabilmek yaşamın parçası içimde.
Sırtındaki kamburdur ahvalini söyleyememek.
Yoksa kitlenmiş gibi mi dilin seninde.
Korkabilmek ahvalimi söylerken sana
İçimde ki son kalan alev yakarken beni
Yakalayabilmekti hayatı senin elinde.
İstediğim bu değildi.
Sendin korkabilmek aşkın elinde.
Son ezgisini çalarken müzisyen
Uçuşan ezgiler salkım saçak yüreğimde….