Boylu boyunca uzanmış önümde koridor
Sırtımı dayadığım soğuk duvar içim ürperiyor
Bulunduğum nokta haricinde her yer aydınlık
Bir ölünün sessizliğini taşıyor koridor
Odaların birinden Veysel’in türküsü çalıyor
Nedense gözlerimin içinden kör olmak geçiyor
Kayıt Tarihi : 22.2.2014 03:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!