Ayrılığın ilk günü yaslayıp başını körfeze
Ağlaşıp durur martılar
Vapurun dumanı takılıp meltemin peşine
Sürüklenir Konak’a kadar
Bir kız geçer önünden
Bütün sıkıntın çekip gider
Bırakırsın ruhunu Bostanlı’da
Bir sonra ki ayrılığa kadar sürer bu güzellikler
Bu şehir adamı aşık eder.
Yalınlara atma ayaklarını
Kızarır gamzeli yanakların
Kordonda fazla gezme güzelim
Üşür minili bacakların..
Kitap gibi şehrin şiir gibi kadını
Unutturma bana İzmir’in
O güzel adını..
Kayıt Tarihi : 7.6.2018 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!