Pas tutmuş isli kalbimin duvarları
Gölgesizliğe mahkûmum bedenimde kayıbım
Adımlar atamıyorum takipsiz gölgeler görünmez
Güneşsiz ışıksız dünyam kaçıştayım
Gidilecek unuttuklarımı hatırlatacak
Kayıplarımı bulacak izini bırakmadığın
Yer kaldı mı teninin değmediği duvar
Yol kaldı mı ayaklarına tozunu kondurmadığın
Bakmaktan korkuyorum ufuklara
Bakamıyorum körebe oynuyorum
Görmekten korktuğumdan kapıyorum
Gözlerim yaş dökmekten nursuz kaldı
Şimdi bir adım atsam ardıma
Tozun değer diye korkulardayım
Çiçeklere dokunamıyorum kokunu duyarım
Açan her çiçek sanki önce sana dokunur sonra doğaya
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
