Pas tutmuş isli kalbimin duvarları
Gölgesizliğe mahkûmum bedenimde kayıbım
Adımlar atamıyorum takipsiz gölgeler görünmez
Güneşsiz ışıksız dünyam kaçıştayım
Gidilecek unuttuklarımı hatırlatacak
Kayıplarımı bulacak izini bırakmadığın
Yer kaldı mı teninin değmediği duvar
Yol kaldı mı ayaklarına tozunu kondurmadığın
Bakmaktan korkuyorum ufuklara
Bakamıyorum körebe oynuyorum
Görmekten korktuğumdan kapıyorum
Gözlerim yaş dökmekten nursuz kaldı
Şimdi bir adım atsam ardıma
Tozun değer diye korkulardayım
Çiçeklere dokunamıyorum kokunu duyarım
Açan her çiçek sanki önce sana dokunur sonra doğaya
Sen kum nedir bilmezsin
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
Devamını Oku
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
