Kördüğüm Gibi Şiiri - Mehmet Özden Biçer

Kimbilir belki bu kadar çok sevemezdik birbirimizi, uzaktan seyretmeseydik ruhumuzu.

Bir denizi seyrederken, bir çayı yudumlarken, her nefes alıp verirken beraber olmazdık; belki,mesafeler ayırmasaydı ikimizi.

Her ayrılık, her engel ve her berzah, ne kadar uzaklaştırdıysa bizi,
Bir o kadar yakınlaştırdı bize birbirimizi...
Çünkü bilesin ki ey Yar, ben gördüğüm gibi değil
kördüğüm gibi sevdim seni...

Kördüğüm gibi...

Çabuk bitiyor zamane aşkları, benli senli yaşanıyor
Düğümler çabuk çözülüyor; aşk, kendinden kaçıyor uykularda...
Hatıralar idam edilirken, vefa, başıboş geziyor kuytularda..
Gemiler yanaşmıyor rüzgarlı hayallere,

Ve gidenler bakmaz oluyor arda
Yoklukta gizli olduğu halde aşk, insanlar onu arıyor varda...

Herkes bir aldanışta; Herkes yar sanıp, sevmiş bir ağyarı
Ağyarı seven perdelenmiş aşktan, gücendirmiş çünkü yarı.

Çabuk çözülüyor şimdi aşklar,
Oysa ki Aşk, Son Nebi'de gördüğüm gibi olmalıydı,
Aşk dediğin, kördüğüm gibi olmalıydı...

Ey sevgili! Bir aldanıştı ilk önce bende de aşk;
Sonra, veda etim içimdeki benli aşka
Kendimi çıkarttım kendimden, vuruldum senin için,senli aşka
Fakat anladım ki sonra, Senli aşkta bir aldanıştı;
Seni sende yaşamak da, ihtirası aşk sanıştı
Benden de Senden de geçince, o vakit, aşk oldu her gördüğüm...
Ruhtan da, tenden de geçince; o vakit, aşk oldu kördüğüm...
Bildim ki Kördüğüm gibi olmazsa aşk, aşk olmaz,
Ve kördüğüm gibi sevmeyen aşık, aşık olmaz...
Ve aşık olmayan anlamaz, bilmez....

Ben gördüğüm gibi değil...

kördüğüm gibi sevdim seni...

Kördüğüm gibi...

19.11.2013