“Sezai Karakoç’a”
Çay kokusu, keman sesi,
Kör adam, köz ve duman
Pörsük kırmızı bir aksam.
Her şey bir o kadar anlamsız,
Bir o kadar hüzzam.
Kendimi katınca, değişiyor çehresi
Yarılıp içinden çıkıyor şehrin
Sönük bakışlı bir nar tanesi.
Ya da;
İzmir’i dişliyor, elinde tiner
Lağıma düşmüş bir tarla faresi.
Bin yıl eziyor yüreğim,
Bin adam kadar büyüyor çaresizlik.
İçtiğim çay değil,
Anılarını unutan şehirlerin
Anasız yüzü.
Deminde tas plaklar dönüyor.
İçimde bir yetim gülüyor.
Bir yetim gülerken
Olana bitene,
Bin yetim de sövüyor.
Ve inadına severken nasırlarımı
Ve öperken
Keskinleşen vicdanımı…
Kanırtılmış yürekli kızların
Aşkımı bayrak yapası geliyor
Biliniyor alnımdan sızan yazgım değil
Çocuklarım bana taş atıyor
Korkuma dayanak
Efsaneler ayartıyorum
Bıçkın sesler çalıyorum mısralardan
-Fazıııl..! nerede ölümsüz gerçek?
Neredesin diyorum
Köleleri boğduran şair
Neredesin
Hüznümün efendisi
Neresi bu
İzmir…
II
Seslerden dirilmek nafile
Sözün hükmü ne..?
Ürperten bir derinlik bendeki
Kelebekten bir savaşçı öfkesi
Sanıyorum bu küçük dalgalar
Bir küheylan yelesi.
Alt tarafı üç kulaç su…
Uçurumlaştıran onu
Beynimdeki yasak çiçek,
Ve çiçeğin mahrem yerleri.
Esmerleşince öteki yüzüm,
Üşüyünce gelecekleri
simitçilerin
Can tanelerimden korkunca,
Korkunca uçurumumdan
Yalnız senin
Ellerinden tutunuyorum.
Bu makyajdan çürümüş şehire inat.
Oysa ellerin,
Ne kadar kaygan ve terli.
Ellerin ne kadar hayat?
Bile bile, öpüyorum ellerini
Bir intiharla gerdeğe giriyor gibi.
Kordon’da aksam başka eskimekte
Biliniyor Rosa’nın elleri
Körfezin dibinde çiçek ezmekte…
Şahan Çoker
Kayıt Tarihi : 29.1.2007 01:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Izmir hakkinda çok siir okudum...genelde ask ve kahramanlik biraz da manzara vardi..Oysa Izmir koskoca bir dev. Olanca gümbürtüsüyle yasiyor.Ve her kösesinde manzaralarina karismis bir çarpiklik, her kösesinde insana dair bir hikaye var...Kati ama gerçek bir yüzü de var..Siz asklara ve manzaralara saklanin, ben kavgama..
Yüreginize sağlık, saygılarımla...
Nurten ABA
Bile bile, '
-
kucucuk dalgalar nele r yarata neler..
dikine bıraktığımız kalem bir süre sonra düşünce determinizm..
-
'Kendimi katınca, değişiyor çehresi '
evet bir olaya kendini katmak..
değişik bir açıdan yorum katacak olursam;
erwin schrodinger'in meşhur kedisi. kuantum fikir deneyinde. kedi ya ölü ya canlı, iki olasılık birlikte, çift yarık deneyi gibi. ama olaya insan etmeni girince değişiveriyor ya ölü ya da canlı oluyor vs.
yaptığımız seçimlerle değiştiriyoruz her şeyi. ancak hersey aslı'nda gene aynı görünüyor
TÜM YORUMLAR (22)