Koray Atalay Şiirleri - Şair Koray Atalay

AHMED EFENDİ
Durmadan gezer durur hep düzü dağı
Evinin tam önündedir üzüm bağı
Selfi ile yakaladı yeni çağı
Bizim köy ün ağası Ahmed efendi

BAYRAMIN MÜBAREK OLSUN
Düştü mâbedine nâmahrem eli
Bayramsa bayramın mübarek olsun
Zalim ödemeden zulüm bedeli
Bayramsa bayramın mübarek olsun

Bir deprem sabahı,karla uyandık.
Gözler yaşa; toprak ,toza belendi.
Canlar karda dondu, biz korda yandık.
Gökten inen örtü, beyaz kefendi.

Bir bardak içinde, şıngırdar kaşık.
Yaprak, çiçek ,çimen, Güneş barışık.
Gönle doğan huzur, ruhuma ışık.
Sırt verir çınara, yalnız bir adam.
Dağlara sevdalı ,dağlara aşık.

Her ecnebi astı, boy boy tabela;
Sanki cadde ,sokak, bu şehir gurbet.
Örüldü dilime ,püsküllü bela;
Öz vatanda kaldım, özüme hasret.

İşledi Demire, kırıldı dişler.
Hazin bir manzara, dört gün Mamak'ta.
Ne giden bitti ne yeni gelişler.
Daldık bir efkara, dört gün Mamak'ta.

GÜLİSTAN
Gülistan'da bir gül, açmış dalında;
Uzansa ellerim, dikeni batar.
Oya yazmasında. desen şalında;
Has gülün sevdası gönülde yatar.

İLKBAHAR
Dallarda salıncak çocukta neşe
Çiçekler gülümser gökte güneşe
Kazanlar vurulup kordan ateşe
Güneşle bir geldi mevsim ilkbahar

İlyada'ydı ilk bilinen
Homeros'tan bize gelen
Bir çobana kaçtı Helen
Çağdan çağa sez dağları

Kuvvacı şehir
Bu toprakta yatan, kefensiz şehitten;
Feyz aldı yürüdü, onbaşı Seyit'ten.
Gür bir ses yükseldi, Alacamescid'den;
Kuvayimilliye, şehri Balıkesir.