Kör Yılan Şiiri - Veysel Şimşek

Korkup kaçma asıl gerçek yılandan,
Benim korkum iki ayaklı olandan,
Arıda olsa kimse yemez balından,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Kural tanımazlar tutar tarafı,
Para olmuş şerefsizin şerefi,
Yaşayarak oldum insan sarafı,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Dünya yansa kül olsada aldırmaz,
Yakın dostu düşse tutup kaldırmaz,
Akrep cinsi ama sokar öldürmez,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Ancak şeytan koşar bunun carına,
Can alıcı olsa bırakmazki yarına,
Akıl mantık almaz gizli şerine,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Adım attığı bağ bostanı kurutur,
Şerle yatar kalkar hüküm yürütür,
Kemlik yapar suçsuz gibi sırıtır,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Olabilir belki yakın eşim dostumda,
Yırtar yakar gözü kalır postumda,
Böyle insanlar yüktür benim üstümde,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Ne diyemki hiç kimseye kalmamış güven,
Hain dost yokuşa dayar merdiven,
Görmedim birbirini çıkarsız seven,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Veysel derki gerçekleri gördüm yaşadım,
İşte bundan çoklarından üşüdüm,
Kendi elimle kendi başım kaşıdım,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.