Kör YALAN Şiiri - Ramazan Kılıç

Bir melek getirdi beni dünyaya,
Birine rastladım düştüm sevdaya,
Bu ruhum bedenim muhtaç Mevlâya,
Anam yalan babam yalan yâr yalan.

Hep aşkı aradım peşinden koştum,
Aşk için ne dağlar dereler aştım,
Ne diyarlar gezdim gurbet dolaşdım,
Alan yalan veren yalan kâr yalan.

Güneş söndü kara bulut serildi,
Bahar geldi türlü çiçek derildi,
Kimi toprak oldu kimi dirildi,
Barış yalan savaş yalan şer yalan.

Kimi zalim oldu canlara kıydı,
Kimi maske taktı iblise uydu,
Kimi âlim oldu doğrusu buydu,
Duymaz yalan bilmez yalan kör yalan.

Yirmi oldu otuz oldu yaşımız,
Ne çileler dertler gördü başımız,
Aç kalmadık her gün oldu aşımız,
Dirlik yalan düzen yalan zor yalan.

Neden bu dünyaya sığmaz insanlar,
Bitmedi mi ne sultanlar ne hanlar?
İnsanoğlu kul dur hepsi de can lar,
Huzur yalan bolluk yalan dar yalan.

Nedir bu insan oğlunun inadı?
Hep boşuna biri birini kınadı,
Hepimizi ayrı ayrı sınadı,
Hak dır gerçek dünya yalan var yalan.

Parsel parsel bölmedik mi dünyayı?
Yetmedi de yaralamadık mı ayı?
İnsan yine cahil sonsuzdur sayı,
Hanlar yalan kral yalan çar yalan.

Ey! Ramazan sen de kulsun unutma,
İblis zalim dünya süslü ha! Yutma,
Sınıyor Hak nefsle gönlün avutma,
İyi düşün,iyi anla, gör yalan...

01 01 2014