Kör Talihim Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Kör talihim sen beni dağdan dağa gezdirdin
Yoruldum bir gün bile halim ne hiç sormadın
Bense gezmekten bıkkın dolaşıp duruyorken,
Sonunda hasta oldum, küstüm dağlara taşa.

Kör talihim gel yapma yazık etme sen bana,
Biraz’ da ben güleyim, hayattan aşktan yana,
Ömrümün sonu geldi, gülmedim doya, doya,
Sonunda hasta oldum, küstüm dağlara taşa.

Kör talihim gel yapma üzüp durma sen beni
Hayatı zehir yaptın görmedim, senden sevgi,
Üzdün sen beni şu genç çağımda yaptın deli,
Sonunda hasta oldum, küstüm dağlara taşa.

Kör talihim kızma sen, hele bir bak halime,
Bir garip kişiyim ben, sen’ de bana kin gütme,
Hasta olmak var iken, sen verdin yağmur sele,
Sonunda hasta oldum, küstüm dağlara taşa.

Yaz bahar göremeden, geldi ömrümün sonu,
Kör talihim beni gördün adaletin hep bu’ mu?
Kör talihim her zaman, rezil ettin ben kulunu,
Sonunda hasta oldum, küstüm dağlara taşa.

Kör talihim Yüksel der, ben talihin elinden,
Çeke, çeke yoruldum nefret ettim kendimden
Gam dolu dertle doldum, inlerim şu derinden
Sonunda hasta oldum, küstüm dağlara taşa.

20 Kasım 2014-11-20
Antalya.