Acı çeken mümin korkusuna sığınır
acı çeken insan inancına güvenir
ters orantıda
tanrı gülümser aşağı tabakaya
Nefret edilecek ifrit bulamıyor zihinde
bu kadar güç ile toparlanıyor dostluk insan sevinciyle
yalın -yapıldak yapılaşıyor her tuğla
üst üste-yanyana büyüyor korunaklı sevinç
ve
çoşku
sağlam bağlarla harçlanan zaman bizimdir
harcananlar üzüntü bile olmamışlığımıza...
Kayıt Tarihi : 7.6.2012 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!