Kör Olmayanların Şiiri Şiiri - Müjdat Güven

sen gel gözlerinde tut beni
yoksa dağılırım duramam
bir ırmağın nereye aktığını bilmeden
bilmeden ardını mavisi korkunç denizlerin
değmeden suyun yaralı yüzünde duran
kesilmiş örgülerine kız çocuklarının
hangi dalgaya düşerse körpe etleri
kıyıma uğrar

incinmişiz, ağlamışız, utanç içindeyiz
bir vapurla yararken karnını
bir köprüyle ezip geçerek
suların koynunu düşlemeden
düşlemeden göğsünde lokum gibi
dinamit taşıyan çocukları
nasıl yaşanır
ve nasıl yaşanır düşleyince

sen gel gözlerinde tut beni
yoksa dağılırım duramam
incinmişiz, ağlamışız, utanç içindeyiz
nafile...

görüyorum
söyle !
nedir çaresi kör olmamanın

02.12.2018 / Çanakkale
(Troia dergisi , Aralık 2018 Sayısında yayımlanmıştır.)