Kör Ola Gözlerim Şiiri - Sadık Kocabaş

Kör Ola Gözlerim

Verdiğin selamın başını yesin,
Keşke o selamı almaz olsaydım.
Bu soyha gönül sana ne desin?
Kör ola gözlerim, görmez olsaydım.

Ne yana gitmiştin kurban olurken?
Sevdayı gönüle asıp kilit vururken?
Duyunca haberi, saçlarımı yolarken,
Kör ola gözlerim, görmez olsaydım.

Boynumu büktüm, içtim meramımı.
Boğazımda koydun sözü, kelamımı.
Yamacıma getirmen şu baş belalımı,
Kör ola gözlerim, görmez olsaydım.

Ellere baktıkça tırnaklarımı yedim,
Dişlerimi sıktım, "Ya Sabır!" dedim.
Keçeci babaya yalvarıp dilek diledim,
Kör ola gözlerim, görmez olsaydım.

Koluna takmışsın süslü bir yosma,
Gerdanını çevirmiş, altından tasma.
Patlasın hoparlörler, sesini kısma,
Kör ola gözlerim, görmez olsaydım.

Yaşa yaşa ama gün yüzü görme,
Yaşattıklarını yaşamadan ölme.
Göz ucuyla bile yüzüme dönme,
Kör ola gözlerim, görmez olsaydım.

Kalemsiz Şair'e derdin kalmasın,
Seven sevdiğine böyle yapmasın
Mert namerdin sözüne kanmasın
Kör ola gözlerim, görmez olsaydım.