Kör Müsün Dünya Şiiri - Veysel Şimşek

Kısıldım,büzüldüm sığmadım sana,
Hiç şasnsım olmadı kaderden yana,
Beden çile çeker yazık bu cana,
Aç gözünü bak sen kör müsün dünya.

Yoktur saltanatım,sosyal hayatım,
Bir deri bir kemik yürümez atım,
Dürüst olsam bile yoktur kıymetim,
Hayret bu kadar da zor musun dünya.

Çile,hayat bitmez olur gazabı,
Olduk ağa,patron köle azabı,
Deme bana hep çilenin azı bu,
Çok genişsin bana dar mısın dünya.

Özüm sözüm birlik yoktur ikilik,
Bitmez sonu efkâr eridi ilik,
Açık nettir sözüm bilmem sinsilik,
Bu kadar gerçeğe kör müsün dünya.

Gitmez üzerimden kara bulutlar,
Zalimler serveti servete katlar,
Fakir fukarada kırık kanatlar,
Bilmem hayır mısın şer misin dünya.

İstemem varlığın istemem seni,
Çok üzdün,yıprattın,incittin beni,
Örneğin mesela desen ki hani,
Bir daha gel bana der misin dünya.

Şair garip Veysel sende çok üzgün,
Hep sende doğru ve dürüstler bezgin,
Helede ben sana doğuştan kızgın,
Berbat gidişhatın kör müsün dünya.