Kör Kuyu Şiiri - Suat Yatar

Yalnız, soğuk ve karanlık...
Bulanık suları dizimde
Öksüz, yetim kaldım
Terk ettin beni, kör kuyu dibinde

Girişi ışık sızmaz, mühürlenmiş
Çıkışı imkânsız, Soğuk taşlarla kümelenmiş
Umutlarım kırılmış, tükenmiş
Sensiz kaldım, kör kuyu dibinde

Yalnız kalmış bir ben varım içinde
Sen/in hatıraların dolanır zihnimde
Umut vermedi bana, o el olmuş yüzünde
Hasretim sana, kör kuyu dibinde

Senin ismini hecelediğimde
Yankılandı yosunlu taşların soğuk teninde
Sadece senin aşkına susamış
Susuz kaldım, kör kuyu dibinde

Sensiz boşluk var içimde
Artık seninle mühürlenmiş kalbimde
Senin mutlu olman dileğimle
Ben Ölümü beklerim, kör kuyu dibinde

Suat Y.