Düştüğüm kör kuyularda
O’nun ipine sarıldım
Bu kuyuya düştüğüme
Ne ah ettim ne sızlandım
Düştüğüm kör kuyularda
Bu kuyu bir meşaleymiş
Karanlıktan aydınlığa
Geçişte yol gösterirmiş
Görünmeyen ışığıyla
Bu kuyu bir meşaleymiş
O’nu göklerde ararken
Ses oldu kulaklarımda
Tam yitirmeyi umarken
Hissettim kalp atışında
O’nu göklerde ararken
Anladım dünya yalanmış
Aşk, bir çile basamağı
Ölümde yaşamak varmış
Düşünce saça kırağı
Anladım dünya yalanmış
Düştüğüm kör kuyularda
O’nun ipine sarıldım
Bu kuyuya düştüğüme
Ne ah ettim ne sızlandım
Düştüğüm kör kuyularda.
01.10.1998;Babaeski
Kayıt Tarihi : 2.1.2020 16:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akif Doğrul](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/02/kor-kuyu-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!