Kör kapılar Şiiri - Ahmet Ünal Çam

Hiç bir yere sığamıyorum,
Huzurlu bir yer yok bana
Bir gülümsemek istesem...
O bile,...o bile çok bana

Tüm yollarım kapanmış
Çıkar bir yol yok bana
Umudumu sel almış
Tutunacak dal yok bana

Bir bir siliniyor hatıralar
Yalnızım, yapayalnız
Neylesem de kör kapılar
Sohbete dost yok bana

Kim ne derse desin be
Yenilmişim bir kere
Yaşamayı denedim de
‘Yarın’ zaten yok bana

Hadi yardan vazgeçtim,
-Zaten beni sevdiği yok-
Bu hayattan da geçerim
Feleğin bir güldüğü yok

© Ahmet Ünal ÇAM