Kör Ebe Şiiri - Emin Şahna

KÖR EBE!

Sol yanım sonsuza uzanmış deniz!
Boylu boyunca uzanmış haldeyiz,
Bir yanda yeşil ekin tarlası naçiz.
Dilimde sevda, kör ebe oynayan…

Gökova cennetti, çılgın dağları,
Örtüye bürünmüş yeşil tonları,
El sallar ardıçlar, ada çayları,
Usumda özlem, kör ebe oynayan…

Aslan sütü olmaktan çıkmış rakı,
Dayanılmaz, seveceksin ırak’ı,
Kaktüs gibi, kızıldı dudakları,
Kanımda aşktı, kör ebe oynayan…

Hayatımda attığım, her bir adım,
Bütün bağlantıları tek, tek saydım,
Kaktüs dikeni gibi, tende kaldım,
Gördüm. Özümdü, kör ebe oynayan…

Önce pembe beyaz, renklere taktım,
Şöyle bir güçlü yaz, diyene baktım,
Sahi, erik’e, şeftaliye, ıraktım,
Emekti, ben le, kör ebe oynayan…

Bir bitki, bir böcek ve bir kuş olmak,
Emince hayata sevdayla bakmak,
Bal tadında, çiçekte konaklamak,
İçim balası, kör ebe oynayan…