Kör Dünya Şiiri - Vedat Yılmaz

Bunca zulüm, bunca cefa, kin niye?
Bıkmadın mı daha, yeter dur dünya
Hep eyvallah dedin ağaya, beye
Görmedin garibi ulan kör dünya

Yere batsın cismin, silinsin adın
Bitirdin ömrümü yedin doymadın
Bir köşeye sıkıştırıp koymadın
Ben mi ettim tek yerini dar, dünya…

Sen seğirttin ben peşinden koştum ya!
Bir gün tökezleyip bir gün düştüm ya!
Ağlayıp, ağlayıp her gün coştum ya!
Bundan gayrı seni sevmem zor, dünya…

Bilir seni tüm okuyup, yazanı
Dost edindin zulümkârla, azanı…
Vallah’ bozuk kantarının düzeni
Sakın deme adaletim var dünya

Üşenmedin, her gün kazdın kuyumu
Bulandırıp durdun tatlı suyumu
İyi kötü tanırsın ya huyumu
Hele bir de seni bana sor dünya

Elazığ / 2024