Kör Düğüm Şiiri - Ecir Demirkıran

KÖR DÜĞÜM

Sokaklar suskun bugün, hayallerse kör düğüm
Küskün durur anılar, anlamsız ömür gibi
Her günüm ayrı döngü her dokunuş bir ölüm.
Kan revan halde gönül, mecnuna dönmüş gibi

Meçhule dokunurken, duygularımdır sürgün.
Sanki bende sevdanın, zerresi yok gibiyim
Zemheri havalarda, bana geliver bir gün
Ayrılık anaforu, aşkta borçlu biriyim.

Kuşkular kemiriyor beynimde kör yıkımlar
Soluksuz kalan beynim, yırtık çarşafa benzer
Her anımı çalarken sessizce kaldırımlar
Çiplak cesede benzer, gönlüm soluksuz gezer

O sıcak gülüşünle gözlerime dokunsan
Gönlünde bana bir yer ayırsan ne olurdu
Işıl Işıl parlayıp, Hayalimde gezinsen
Üstüme çöken kasvet, bir anda kaybolurdu

Ne çok özledim seni, gönlüme söz geçmiyor
Zamansız bir ayrılık, çalmıştı kapımızı
Sensizlik beynime yük, yokluğunsa yoruyor
Ulaşılmaz hayaller, kapattı bahtımızı