Bir bulut kümeli gönül dağımda
Kaç mevsim bekledim, sabrım kalmadı
Sayısız elemi yürek bağımda
Dere dere, elde mecal kalmadı
Şu Harput elinde bir yığın toprak
Sulanır her sabah göz yaşlarımda
Ömrü uğruna feda ettiğim; bak
Dertler kör düğüm ak saçlarımda
Kimseye etmedim halimi beyan
Yazmadım yazgıyı ‘O’ na da ayan
Gün gelir zar biter, avundum inan
Kaçıncı hazandır, yazım kalmadı
Dört yanım hep gurbet, nerede sıla
Ömür bitmez çile, ölüm fasıla
Saati günlere, günleri yıla
Ekleye ekleye sabrım kalmadı.
Bazen sel oldum, duruldum göl oldum
Mağdura Mazluma keskin dil oldum
Her Zulmün harında boran kar oldum
Yürekten gidecek yolum kalmadı.
Baykara umudum bakidir amma
Çıkar mıyım bilmem başka akşama
Hangi tabip ilaç verir yarama
İlaç yetse; Buna zaman kalmadı
Aslan Baykara
20Aralık 2012 03:03
Kavacık-İstanbul
Kayıt Tarihi : 20.12.2012 04:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
47 yılın hesaplaşması
Saygılar
TÜM YORUMLAR (1)