Bıktım insanların ben demesinden,
Usandım,usandım pes ettim gayrı.
Önce can sonrada can demesinden,
Bin yıllık yaşlandım pes ettim gayrı.
Elini uzatsan canını ister,
Böyesi hastaya olurmu doktor,
Olsada parasız vurmuyor neşter,
İnsanlık adına tasa ettim gayrı.
Küçükler çok bilmiş inan kamilden,
Allah rahmet etsin yatan ölüden,
Ne fayda gelir ki ruhsuz diriden,
İnsanlık ölüyor yas ettim gayrı.
Çiftci İsmail'im sende kabahat,
Fazla irdelersen görmezsin rahat,
Şimdi güzel yaşamak zor bir zanaat,
Kısacık ömrünü sem ettin gayrı.
Kayıt Tarihi : 7.4.2015 14:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!