Kör Dövüşün Piyonları Şiiri - Önder Karaçay

Gökyüzü rengini denizlerde vuruyordu yüze,
Bu asil mavinin içinde insan
Karanlıkta kaldı çıkamadı bir türlü düze.

Doğa ayırmış hepimizi,
Rengimizi, dilimizi,
Örfümüzü, kültürümüzü,
Beklentilerimizi, rolümüzü,
Birbirimizin işine ve hakkına karışmayalım diye

İnsanlık tüm farklara göre aynıysa,
Neden terk etmiyor bu kavga bizi

Yaşam ve ölüm tiyatrosu
Çıkarına figuran saymaya
Kalkıyor bizi

Kanıyoruz ırak erimli düşmanın adına,
Uzantıları kahraman içimizde

Bölüyor, parçalıyor, öldürüyor, öldürtüyor,
Kavga ettiriyor ve gülüyor

Vatan için herkes ölür,
Bizi ve vatanı satan için,
Ölmek öldürüyor bizi

Sınırlarına çizik atılmış dünya hepimizin,
Bir gün yeni emanetçilerine devredeceğiz,
Ve sizin kavganızı hatırlamayanların,
Ya yeni kavgalarına, ya da teslimiyetlerine,
Yine sahne olacak dünyamız.

Ülkeler bölünmüş, renkler bölünmüş,
Düşünceler bölünmüş
Dilim dilim olmuşuz

Kör dövüşün piyonu
Bitmeyen davasının peşinde

Önder Karaçay