Sünger Şiiri - Önder Karaçay

Lodosun okyanusla savaşı gibi cebelleşiyor,
Bencil çıkarları için gözü kimseyi görmüyordu,
Şimdi canımın içinde özü bir çiçek kökü gibi çürüdü

Gözyaşları ne işe yarar,
Okyanusların suyunu boşa harcadıktan sonra,
Gözünden akan sularla okyanuslar mı dolar
Yine de gözyaşlarını döküyor işte

Yüksek dağlar güneşe daha yakın sanılır,
Oysa güneş alçak ovaları ısıtır
Çünkü ışığının değerini bir tek çukur ve düz ovalar bilir,
Yüksek dağlarım başı,
Gözü dolu bulutlardan başka güneş mi görür?

Zehirlidir fısıltılar,
Niyetten niyete, kulaktan kulağa dolanır,
Dünya kendini dolanır da bir tek bizi ıskalar,
Yine de adın kara çalar

Bu kadar çekme içine
Başkalarının sorunlarından sana ne?
Bir sünger tarafından sorguya çekilmek gibi dedikodular var,
Açığa çıktığında dünyan olur dar,
Yaşarken ölüm istersin,
Tek dostun toprağın kalır

Unutma ağlattığın insanlarında gözyaşları var,
Herkesin o yaşları çektireceği bir süngeri mi var?

Çek ağzının iplerini köşesinden büzülsün
Yoksa bu niyet fitne ve fesat ile ortalık karıştırıp,
Kin, nefret, düşmanlık, kavga, yara, acı ile çok insan yutar.

Yüzüne söylüyorum;
İnsanların arkasından çevirdiğin dümenler gibi değil,
Biraz üzül, biraz bunun acısını sende çek,
Ağla, ıslat gözyaşlarını ve anla
Sünger gibisin zaten
Suların çekildiğinde sende kurursun

Keskindi sözlerim umarım ahmak kulağından girip,
Yüreğine varıp niyetini doğrultmaya kadar gider,
Sünger isen doğruyu da içine çeker,
Dürüst olmayı kendine ilke edersin

Önder Karaçay