Kör çocuk. Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Ellerini savuruyor şehre doğru,
Hayalinde yeşilden sarıya dönmüş başaklar, boy boy ekinler
Oysa önünde koskoca bir karanlık, dikenli dillerden dökülen küfürler
Gözlerindeki tebessüm acı doğuruyor, korku serpiştiriyor kelimeler

Elinde birkaç günlük peksimet, üzerinde diş izleri,
Önünde İranlı eski sevgilisinden tek yadigâr bir eski santur ve gülümsemesi.
Sırtında eski püskü yırtık bir palto, nameli hüzün sesleri
Dudaklarında kan kırmızısı, gözlerinde kızıla çalan zehir sanki şehir silüeti.

Köşe başında bir tezkire önü, cami avlusuna 5 yıldır bırakılmış bir çocuk, sahipsiz
Kundak gibi bir şeye oturtulmuş- başında annesinin eski yazması savruluyor
Minik ellerinde birkaç bozukluk çocukluğunu serpiyor
Etrafına gülümsüyor, gelen gecen herkes de kimsesiz.