Kör Cesaret Şiiri - Serap Demirtürk

-Kızımla Hasbihâl-

“Vicdan mı bizi esir aldı,
Biz mi vicdanı? ”

“Bizdik aslında mahkum
Ve mahkumiyet arkadaşımızdı:vicdan.”

“Düşün bir…
Koy ömrünü kefeye:
Yaptıkların, yapamadıkların…
Hangisi yüreğini sızlatır derinden,
Hangisi bir su kadar ferahlatır? ”

“Asıl pişmanlık yapamadıklarındır, yaşayamadıkların…
Çünkü silinip gider elbet zaman tünelinde, yaşananlar.
Karalanır silinmese bile bir şekilde zamanla.
Yaşanamayanlara çare yok oysa.”

“Attın bir adım, düştün çukura
Kırıldı ayakların, sızladı için.
Şimdi sorar sana ayaklar,
Atmasaydın o adımı n’olurdu, diye…
Sor kendine, kim haklı,
Vicdan nerde saklı? ”

“Eğer ki atmasaydın o adımı,
Kırıldığını hissetmeseydin özünde
Bilemeyecektin…
Hatayı, öğrenmeden düzeltemezsin.
Ağlamayı bilmeden gülemez,
Düştüğünde kalkmadan yürüyemezsin.
Vicdanının da esiri olmazsın.”

SERAP ÖZALTUN